صدای ناله بلند است از سرای علی
دلا چگونه نسوزیم ما برای علی
حسین و زینب از این ماجرا پریشانند
فشاند اشک غم از دیده مجتبای علی
ز داغ و ماتم زهرا،زغصه می پاشید
اگر که بود-در آن لحظه-کوه جای علی
همیشه تا به ابد در مدینه می پیچید
صدای ناله ی پنهان و های های علی
مدینه ماند و چاهی و نخل و صحرایی
مدینه ماند و الهی و ربنای علی
مدینه مانده و هفت آسمان پریشانی
و گریه کردن مخفی و بی صدای علی
چگونه می شود ای دیده!خون نیفشانی
تو در مصیبت زهرای با وفای علی
زنی که قامتش از بار غصه گشته دوتا
زنی که خورده غم از سوز ماجرای علی
بیا جنازه ی خورشید را درین دل شب
نما مشایعت ای شیعه!پا به پای علی
تو ای رسول خدا!با دو چشم خون آلود
بگیر امانت خود را از دست های علی
